Sama, ale nie samotna

Ania (26) – jestem sama od dwóch lat i nie uważam się gorsza od innych osób, które mają partnerów czy rodziny. Staram się korzystać z życia. Mogę robić to co lubię, nikt mnie nie ogranicza, mogę wychodzić kiedy chcę. Czytać książki i oglądać filmy które lubię

Bycie singlem może być etapem lub wyborem

Czasami to za mało, aby najbliżsi zrozumieli, że taki stan rzeczy nie przeszkadza w realizowaniu siebie i bycia szczęśliwym człowiekiem – bo chyba o to w życiu chodzi? O wiele bardziej doceniają życie w pojedynkę, bez męża, wiecznych pretensji,  płaczących dzieci.   Mogą  decydować i być odpowiedzialne tylko za siebie, bez tłumaczenia się i awantur o zakupioną  10 torebkę  na przecenie. A przede wszystkim – mogą być i są szczęśliwe.

Dla osób, których wartością jest rodzina, może być to niezrozumiały wybór życia w pojedynkę, bo przecież nie mieć męża oznacza, że nie powiodło im się w życiu. Będą dopytywać, współczuć i zadawać pytania: dlaczego? Przekonywanie i udowadnianie może nie być zrozumiane, ale nie warto się chyba tym przejmować tylko z podniesionym czołem powiedzieć, że „jesteśmy szczęśliwe i jesteśmy same ale nie samotne”.

Myślałem, że najgorsze w życiu to bycie samotnym.

Tak nie jest.

Najgorsze w  życiu to być z ludźmi,

którzy sprawiają, że czujesz się samotny

– Robin Williams

Samotność możemy odczuwać nawet kiedy jesteśmy w wśród bliskich przyjaciół. Ludzie potrafią nawet tkwić w związkach w których czują się samotni – właśnie z lęku przed samotnością. Po wielu latach małżeństwa stwierdzą, że ich życie jest jałowe i co gorsza oskarżą siebie nawzajem o nudne życie.

Jola (29 lat) – mam dwójkę dzieci i męża. Co z tego, że mam męża – jeśli nie potrafi zająć się niczym oprócz pracy. Nie ma go całe dnie, a na mojej głowie pozostaje dom, dzieci, moja praca. Najgorsze w tym wszystkim jest nie brak pomocy przy obowiązkach domowych, lecz brak  wsparcia i  rozmów ze swoim partnerem. Czuję się jak robot, który codziennie musi zrobić kilka rzeczy na raz. Gdyby nie dzieci, wolałabym być sama ale szczęśliwa.

Gotowanie, sprzątanie, dzieci i godząc to wszytko z pracą nie ma szans, żeby mieć czas dla siebie i na spokojnie wsłuchać się we własne myśli. Nadmiar obowiązków, przysłania radość z życia. Z pozoru wolne wieczory mijają samotnie, zamiast spędzać je na kanapie z mężem, popijając hiszpańskie wino.

….więc po co było wydawanie nastu tysięcy na wesele, piękną sukienkę? Tylko po to, żeby widzieć męża na Skype, gdzie streszcza dzień ich wspólnych dzieci? Czy związek, to jedyne wyjście? I czy zawsze chroni nas przed samotnością?

Kobieta bez mężczyzny jest jak ryba bez roweru

Niektóre osoby bez partnera czują się niepełnowartościowe. Potrzebują kontaktu z drugą osobą i dzielenia się. Są kobiety, które po ukończonej pracy co prawda mają do kogo wracać, ale nie mają z kim rozmawiać, bo nie ma o czym, nie ma po co, bo i tak nie zostaną wysłuchane czy zrozumiane. Czasami związek nie chroni nas przed samotnością.

Najważniejsze jest, żeby być atrakcyjnym towarzyszem dla samych siebie. Jeżeli nie czujemy potrzeb dzielenia życia z drugą osobą i martwienia się o jego potrzeby, to czemu mamy ulegać presji otoczenia i na silę szukać kogoś, kto będzie ograniczał przestrzeń wolność. Niech każdy szuka i znajduje swoje kawałki szczęścia!