„Co pani robi? Niech pani weźmie dziecko z chodnika! Tu ludzie chodzą”

 

Ile razy słyszałaś ten tekst? Ja mnóstwo razy. Tłumaczenie niektórych ludzi jest dość proste. Skoro na ulicy akurat nie jeżdżą samochody i rowery, to tam jest moje i dziecka miejsce. Staram się zrozumieć pieszych, bo mogą czuć się niepewnie – zwłaszcza starsi ludzie – kiedy w ich stronę jedzie rowerzysta. Czasami sama mam problem z odpowiednim zachowaniem się wobec cyklistów; naprawdę niektóre drogi we Wrocławiu są tak ruchliwe, że jeżdżenie rowerem to proszenie się o wypadek. Bojąc się wypadku i olewając konsekwencje, jakim jest mandat za jeżdżenie po chodniku (100 zł) – wybieram jednak życie. I to nie wina ludzi, tylko przepisów oraz infrastruktury. Gdy ktoś wymusza na mnie, żeby małe dziecko jeździło po jezdni, a nie po chodniku, to moim obowiązkiem jest edukować ludzi, jakie prawa ma taki mały rowerzysta.

 

Jako Elwira Holmes poszperałam trochę w internecie i przepisach prawnych – poniżej dowiecie się wszystkiego!

Z dzieckiem na rowerze jeździmy po chodniku

Tylko do 10 tego r.ż., bo prawo o ruchu drogowym traktuje dziecko jako pieszego. Zatem dziecko ma prawo do poruszania się po chodnikach i ścieżkach (nie rowerowych), a jeśli ich nie ma – to na poboczu drogi lub lewą stroną jezdni. Co ważne, dziecko do 7 r.ż. nie ma prawa samodzielnie jeździć po ulicy. Wyjątek stanowi wózek lub fotelik rowerowy. Ale o tym dalej 🙂

 

 

A opiekun?

Dziecko do 10 r.ż. nie może jeździć samodzielnie – zawsze musi być przy nim opiekun. Z tego powodu opiekun ma prawo (a raczej: obowiązek) jechać po chodniku.

 

Zebra, czyli co z drogą dla pieszych

To samo prawo obowiązuje w przypadku przekraczania przejścia dla pieszych (dot. dzieci do 10 r.ż.). Dziecko wraz opiekunem może przejechać po zebrze – oczywiście uważając na innych pieszych.

 

Kiedy dziecko może jechać po ścieżce rowerowej?

Powyżej 10 r.ż. Dziecko młodsze nie ma prawa wjechać na ścieżkę rowerową, ponieważ nie jest cyklistą i nie obowiązują go prawa dla rowerzystów. Tak jak napisałam wcześniej, dziecko na rowerze do 10 r.ż. jest traktowane jako pieszy. Mam nadzieję, że to jasne 😉

 

Jazda rowerem miejskim i fotelik

Dziecko w wieku do 7 lat może być przewożone na rowerze, pod warunkiem że jest ono umieszczone na dodatkowym siodełku zapewniającym bezpieczną jazdę.

— Prawo o ruchu drogowym

 

Dzieci do 7 r.ż. mogą być przewożone w foteliku rowerowym lub przyczepce rowerowej i mogą korzystać ze ścieżki rowerowej. Nie mają jednak prawa poruszać się chodnikiem (wyjątek: prędkość na jezdni przekracza 50 km/h). Wtedy przysługują mu prawa cyklisty. Co ważne, przy przejeżdżaniu po pasach musisz zejść z roweru.

 

Osobiście uważam, że przepisy powinny być tak restrykcyjne. Polskie drogi i ścieżki rowerowe oraz kultura jazdy jest jeszcze na niskim poziomie. Wprawdzie zmieniło się wiele, ale jeszcze daleko nam do pełnej kultury i bezpieczeństwa jazdy rowerem.

 

Nie wyobrażam sobie jazdy z dzieckiem w centrum Wrocławia, gdzie jest wyznaczony pas dla rowerów. Ta droga to prawdziwy roller coaster – można ogłuchnąć od nadmiernego hałasu, a w dodatku kierowcy samochodów jeżdżą jak szaleni i uważają się za święte krowy. Za każdym razem modlę się, żeby jak najszybciej zjechać na ścieżkę rowerową.

 

W foteliku rowerowym można przewozić dzieci już od 9 m.ż., jeśli maluch samodzielnie siedzi.

 

Jazda na rowerze z dzieckiem do 10 r.ż. w przyczepce po chodniku

Od maja 2011 r. przewożenie dzieci w przyczepkach na rowerze jest legalne. Niestety paragraf, który mówi o opiece nad dzieckiem, nie ma tutaj zastosowania. Prawo o ruchu drogowym mówi, że rowerzysta może jechać rowerem po chodniku, gdy „opiekuje się on osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem”.

Kluczowe tutaj jest stwierdzenie: kierującą rowerem. Dziecko siedzące w przyczepce nie kieruje rowerem. Z tego wynika, że z dzieckiem w przyczepce możemy jechać jedynie po jezdni lub ścieżce rowerowej.

 

Podstawa prawna:
Prawo o ruchu drogowym
Rozdział 7. Przecinanie się kierunków ruchu

Art. 26.

3. Kierującemu pojazdem zabrania się:

[…]

3) jazdy wzdłuż po chodniku lub przejściu dla pieszych.

Art. 33.

5. Korzystanie z chodnika lub drogi dla pieszych przez kierującego rowerem jest dozwolone wyjątkowo, gdy:

1) opiekuje się on osobą w wieku do lat 10 kierującą rowerem;

2) szerokość chodnika wzdłuż drogi, po której ruch pojazdów jest dozwolony z prędkością większą niż 50 km/h, wynosi co najmniej 2 m i brakuje wydzielonej drogi dla rowerów oraz pasa ruchu dla rowerów;

3) warunki pogodowe zagrażają bezpieczeństwu rowerzysty na jezdni (śnieg, silny wiatr, ulewa, gołoledź, gęsta mgła), z zastrzeżeniem ust. 6. 

6. Kierujący rowerem, korzystając z chodnika lub drogi dla pieszych, jest obowiązany jechać powoli, zachować szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym.

 

W Holandii, czyli stolicy rowerów, oraz we Włoszech rowerzysta z dzieckiem czy nawet rowerzysta jeżdżący bez dziecka jest traktowany jak świętość. Widok dziecka jeżdżącego na rowerze w terenie zamkniętym nikogo nie dziwi, a kierowca zawsze zachowuje czujność. Widziałam kilka takich sytuacji, że gdy dziecko jeździło na hulajnodze czy rowerze, to kierowca samochodu od razu zwalniał. A nie tak jak u nas, że musisz krzyczeć – i to nie na kierowcę, ale na własne dziecko, które nie jest niczemu winne… „Uważaj!” „Zjedź na bok, bo samochód!” Dbasz o bezpieczeństwo swojego dziecka, ale zamiast przyjemnej jazdy na rowerze, robi się z tego stresujące przeżycie. Marzy mi się, żeby kultura jazdy na rowerze się poprawiła i było więcej dróg, natomiast jazda rowerem była stylem życia, a nie tylko jeżdżeniem raz na jakiś czas.

 

 

źródła:

Kodeks drogowy

www.wrower.pl

Mecenasem wpisu jest sklep www.RoweryStylowe.pl