Co zrobić, żeby święta nie stały się traumatycznym spotkaniem rodzinnym?

Święta są bardzo wysoko na liście stresujących rzeczy, które mogą się nam przydarzyć w życiu. Nie dziwię się, bo to właśnie zbliżający się koniec roku skłania nas do refleksji. Pytamy siebie, co się udało, a czego nie udało się zrobić w ciągu roku…

Zanim dotrzemy do świątecznego stołu, musimy przejść się po rodzinnym czerwonym dywanie i zostać zlustrowani od góry do dołu. Wszyscy sprawdzają, czy nam się udało…

Przez cały rok unikasz spotkań rodzinnych z powodu uwag cioci Krysi, która wierci w brzuchu dziurę: „A kiedy ten ślub?”, „Nie jesteś juz za stara?”… Jak masz usiąść przy Wigilijnym stole, żeby ostatecznie kawałek sernika nie stanął Ci w gardle od tych wszystkich wścibskich uwag, typu: „Nie za dużo tych słodkości?”. No dobra, przyznaję, przytyło mi się kilka kilo, ale czy to właśnie w Święta mam ograniczyć jedzenie?

Konkurs na najlepszą panią domu

Święta chcemy kojarzyć z przyjemnymi rzeczami. Mają nam przypominać te z reklamy Apartu ‒ w roli głównej Janiak i Malinowska. Miłość aż się wylewa zza kołnierza. Dzieci na tyle spokojne i grzeczne, że tylko siedzą pod choinką i rozpakowują swoje prezenty. Nikt nie marudzi, nikt nie krzyczy: „Mamo, ja chcę siusiu!“, „Mamo, on mi zabrał zabawkę!”.

Święta jak z telewizji to przede wszystkim nieopadająca babka, równo wyklejone uszka, pierniki jak z reklamy i barszcz ugotowany w rodzinnym gronie. Wszyscy uśmiechnięci, nienagannie ubrani, panowie ogoleni, szczerzący się jak w reklamie pasty wybielającej, a obok nich panie domu w czerwonych sukienkach z sieciówki, niepoplamionych jeszcze tłuszczem, na którym smaży się rybę.

Sport ekstremalny

Chcemy do Świąt podchodzić jak do konkursu na najlepszą kucharkę, dekoratorkę wnętrz… Szkoda tylko, że biegając za karpiem, lepiąc pierogi, kręcąc mazurka, a w międzyczasie ścierając kurz z zastawy, nie mamy już sił cieszyć się czasem spędzonym z bliskimi.

Zmęczenie generuje duże napięcie ‒ wystarczy jedno nadepnięcie na odcisk i kłótnia rodzinna gwarantowana… Co wtedy?

„W rodzinie jest jak w Las Vegas ‒ to, co się tam zdarzy, tam zostaje”. Tam, gdzie się ludzie kochają, tam iskry lecą. Rodzina jest jaka jest, ale raz w roku można zacisnąć zęby i być wdzięcznym za to, co mamy, bez względu na drobiazgi.

Święta nie muszą być przygotowane perfekcyjnie. Możemy zrezygnować z gotowania i kupić barszcz w proszku, a do tego zamówić pierogi z garmażerki. To smak bycia razem przy stole jest najważniejszy. Zabłyśnijmy pozytywnym nastrojem, dystansem. Podążanie za tradycją nie jest tak istotne, jak pielęgnowanie więzi. Porzućmy ideały… ideały są nudne.