Dlaczego warto spotykać się z bezdzietnymi koleżankami?

Czasami tak mam, że zaglądam kobietom do torebek. Nie żebym była ciekawska i wtykała nos w nie swoje sprawy, ale lubię sobie czasami popatrzeć na ludzi i ich zachowania, a także na dodatki, które noszą. Wiele można wyczytać z ubioru, zachowań, gestów. Jestem w tym mistrzynią. Z daleka widzę, kto jaki miał dzień, jak się czuje.

Wśród mnóstwa ludzi w autobusie zawsze potrafię wyszukać matkę. W sumie to nic trudnego. Potrafię wytropić ślady nieprzespanej nocy, które nie wyglądają jak te po hucznej imprezie. Ślady zaschniętych łez i kataru na ramieniu – pewnie żegnała w przedszkolu płaczące dziecko… Kiedy tak wyszukuję cechy wspólne, lubię się upewnić, czy miałam rację. Torebka jest najlepszym dowodem. Zaglądam i upewniam się – zawinięte w folię biszkopty, chusteczki Pampers i zwinięta zużyta pieluszka, której nie zdążyła wyrzucić do śmieci. Tak, to jedna z nas.

Matka, która wie co to poród, co to ból, na czym polega wielozadaniowość. Co to rozstępy i paznokcie połamane podczas ucierania marchewki na zupki.

Nie jestem jakaś dziwna. Zrozumcie mnie. Jeśli spędza się prawie 24 h w domu z dziećmi i zna się na pamięć drogę na plac zabaw oraz skrót do warzywniaka, spotkania z innymi mamami naprawdę dużo dają. Czasami jednak męczą mnie rozmowy o wyborze butów na zimę i o tym, czy dziecko poszło spać. Serio, nie ma innych tematów do rozmów? Z drugiej strony, jakby na to nie patrzeć, to trochę smutne, że mając dzieci, zatracamy swoje ja i nie widzimy nic oprócz przewijaka. Dlatego warto spotykać się z kobietami, które nie mają dzieci….ponieważ:

Nie gadamy o dzieciach

Czasami zdarzają mi się jakieś pojedyncze anegdoty, ale generalnie nie myślę i nie mam ochoty mówić o dzieciach. Z matkami to nie do pomyślenia. Łatwo łamią zasady. Wystarczy, że zapytasz: „Co u dzieci?” – w ciągu minuty ożywiają się, jak po wypiciu espresso, i zasypują Cię opowiadaniami o wyrzynaniu się ząbków, biegunce i wyborze przedszkola. A po kilku godzinach okazuje się, że w sumie miałyśmy nie poruszać tematu dzieci i pobyć same w babskim towarzystwie.

Są jak Wikipedia

Można się tyle dowiedzieć – ja nie mam czasu na śledzenie wszystkich modowych i kulturalnych nowinek. O czytaniu książek nie ma mowy. Przeczytanie instrukcji obsługi graniczy z cudem. Nie nadążam za trendami. Nie wynika to z braku zainteresowania, po prostu mój mózg czasami jest przegrzany od natłoku informacji, a dodajcie jeszcze do tego potrzeby dzieci, męża. To za dużo. Dlatego to właśnie od bezdzietnych koleżanek dowiaduję się, co warto przeczytać, jaki kupić szampon i gdzie znaleźć promocje. Ufam im bezgranicznie. To się nazywa siła kobiet!

Inspirują mnie

Nie lubię gadać o sobie, bo uważam, że historie typu: „A Adaś powiedział…” nie są specjalnie inspirujące. Samo życie. Uwielbiam słuchać opowieści bezdzietnych znajomych. Patrzeć, jakie są zadbane, oczytane, jak dobrze wiedza czego chcą i jak właśnie to robią. Są takie niezależne.

Dostarczają mi rozrywki

Przez chwilę mogę czuć się, jak bohaterka filmu „Sex w wielkim mieście”. Popijając mojito słucham o ich perypetiach miłosnych i przypominam sobie, jak to było, zanim wyszłam za mąż.

Doceniają

Nie wiem dlaczego tak jest, ale wśród bezdzietnych matka może się poczuć gwiazdą. Nikt nie doceni i nie otoczy Cię szacunkiem tak jak kobieta, która (jeszcze) nie urodziła. W jej oczach wyglądasz super i wzbudzasz szacunek, nawet żaląc się, że masz rozstępy i znowu przytyłaś. Nie powie: „Zobacz, ja mam więcej, co ty gadasz?”, tylko, że świetnie wyglądasz i że doskonale sobie radzisz.

Tak naprawdę nie chodzi o to, kto jest lepszy, matki czy bezdzietne. Chodzi o to, że jesteśmy przede wszystkim kobietami! Wchodząc w nową trudną rolę życiową zapominamy czasem o sobie i swoim rozwoju, wyglądzie. Same się zamykamy na nowości, bo wydaje nam się, że taki jest nasz los i musimy bezwzględnie dbać o zdrowie i szczęście naszej rodziny, bo w końcu po to zostałyśmy matkami. Nieważne, czy spotykamy się z matkami, czy z bezdzietnymi. Inspirujmy się nawzajem!